RedMed ™ - Specjalistyczne sklepy medyczne, analizatory krzepliwości krwi, kwasu moczowego, profilu lipidowego
wyszukiwanie zaawansowane
Strona główna » Wiadomości Medyczne » Na czym polega badanie spirometryczne
Waluta
Koszyk
Twój koszyk jest pusty ...
Ankieta

Apteka, w której powinny być dostępne nasze produkty. np. paski do INR. Start 15.10.2022


Opinia o produkcie
Dobrze wykonany produkt, nie mam zastrzeżeń. Szybka przesyłka.
Ocena produktu 5/5
Kontakt
Systemy płatności
  • PayPal
  • tpay.com
  • iMoje
  • Paynow
  • BLIK

Na czym polega badanie spirometryczne

Data dodania: 30-12-2010Wyświetleń: 16403
Badanie spirometryczne służy przedewszystkim do zbadania sprawności układu oddechowego pacjenta min: pojemność oddechową płuc, szybkość wydechu, zawrtość CO2 oraz innych gazów. Innymi słowy jest to badanie służące pomiarowi powietrza przesuwającego sie z lub do ukąłdu oddechowego podczas tzw cyklu oddechowego.



pluca

Badanie spirometryczne jest podstawowym badaniem pozwalającym m.in. wykryć jedną z najgroźniejszych chorób cywilizacyjnych, mianowicie przewlekłą obturacyjną chorobę płuc( atakującą głównie palaczy). Wykonuje się je również w celu diagnostyki niektórych schorzeń układu oddechowego, np.: zapalenia oskrzeli, rozedmy, czasami też po to, by wyjaśnić przyczyny duszności.

 

Oprócz spirometrii klasycznej, o której mowa powyżej istnieją również spirometria dynamiczna (próba wysiłkowa), która skraca czas wykonania badania, dostarczając jednocześnie informacji o najważniejszych parametrach spirometrycznych, gdyż pozwala na rejestrację parametrów, takich jak: natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1) i natężona pojemność życiowa (FVC), które są szczególnie istotne w diagnostyce i ocenie kontroli leczenia przewlekłych chorób układu oddechowego (gł. astma oskrzelowa i przewlekła obturacyjna choroba płuc). Połączenie badania z próbą wysiłkową pozwala ocenić wydolność zarówno oddechową, jak i krążeniową, a połączenie z próbą farmakologiczną pomocne jest w ustaleniu rozpoznania m.in. astmy oskrzelowej.


alt

Wyniki badań spirometrycznych uzyskiwane są za pomocą specjalnych aparatów (spirometrów, spirografów) przeważnie połączonych z komputerem. W czasie badania pacjent oddycha poprzez ustnik połączony specjalną rurką z aparatem – spirometrem lub spirografem. Czasami pacjentowi zakłada się odpowiedni zacisk na nos, by wydychane powietrze „nie uciekało”, a w całości przechodziło przez ustnik. Wyniki te dostarczają danych diagnostycznych o ilości oraz stanie czynnościowym miąższu płucnego. W celu oceny ilości czynnego miąższu w każdym płucu z osobna, lub nawet w poszczególnych płatach płuc, wykonuje się niekiedy pomiary za pomocą bronchospirometru. Do tego rodzaju badania spirometrycznego używa się odpowiednich cewników wprowadzanych do poszczególnych oskrzeli, które odseparowują powietrze oddechowe z jednego płuca czy płata płucnego. Niekiedy badanie spirometryczne uzupełnia się próbami wysiłkowymi lub farmakologicznymi. Badanie wysiłkowe wykonuje się za pomocą ergometru rowerowego lub ruchomej bieżni. Istnieją również tzw. próby farmakologiczne. Badanie wykonuję się po podaniu leków w aerozolu, które kurczą lub rozszerzają oskrzela; umożliwia to ocenę wrażliwości błony mięśniowej oskrzeli na poszczególne leki. Można także stosować „testy prowokacyjne”, polegające na podaniu inhalacyjnie alergenu (na który osoba jest uczulona, co wywołuje reakcje astmatyczna) i spirometrycznej rejestracji przebiegu ewentualnego ataku astmatycznego.



 

GŁÓWNE WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA

  • Choroby układu oddechowego
  • Operacje na miąższu płucnym
  • Monitorowanie leczenia chorób płuc
 

Wynik spirometrii zależy od stanu zdrowia płuc oraz od techniki wykonywania badania. Najlepiej przed badaniem poćwiczyć w domu: głęboki wdech, bardzo silny, gwałtowny wydech trwający ok. 6 sekund.
 

W badaniu spirometrycznym ważne są 3 wyniki:
  • FEV1 (szybkość wydechu),
  • FVC (pojemność życiowa płuc),
  • stosunek FEV1 do FVC.
 

Spirometria u ludzi zdrowych może być pomocna w ocenie ich przydatności do pracy w określonych zawodach lub uprawiania sportów. Badanie może być powtarzane wielokrotnie, u pacjentów w każdym wieku, także u kobiet ciężarnych, ale bez wykonywania prób farmakologicznych i prowokacyjnych.



 

PARAMETRY BADANE PODCZAS SPIROMETRII


Podczas badania na monitorze spirografu wyświetlane są wartości badanych parametrów, między innymi:
  • VC- pojemność życiowa
  • FEV1- natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa
  • FEV1/VC- wzajemny stosunek procentowy natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej do pojemności życiowej
  • FVC- natężona pojemność życiowa
  • IC- pojemność wdechowa
  • TV- objętość oddechowa
  • ERV- wydechowa objętość zapasowa
  • IRV- wdechowa objętość zapasowa.
 

Na podstawie w/w wskaźników można różnicować trzy podstawowe typy zaburzeń występujących w chorobach układu oddechowego. Typ Obturacyjny. Jeśli w płucach znajduje się śluz a oskrzela są skurczone, zaczerpnięte powietrze ma trudności z wydostaniem się na zewnątrz podczas wydechu. Efekt ten sprawia, że powietrze dostaje się do płuc jednak nie może zostać wymienione na świeże. Prowadzi to do pogorszenia wydolności oddechowej. Znaczna obturacja może być podejrzeniem astmy lub POChP jednak może to być także objaw wielu innych chorób płuc.



Na zmiany Obturacyjne wskazują takie odczyty jak:
  • obniżona ilość powietrza wydychanego podczas natężonego wydechu FEV
  • załamana krzywa wykresu objętości do przepływu
 

Typ Restrykcyjny.

 

Jeśli objętość płuc, która uczestniczy w procesie oddychania zmniejszy się z jakiegoś powodu mamy do czynienia z restrykcją. Restrykcja powstaje gdy:

  • choroba niszczy fragment płuca np. nowotwór, zapalenie,
  • kawałek płuca lub cały płat zostanie usunięty
  • zmiany obturacyjne posunięte są tak daleko, że powietrze uwięzione w płucach wcale nie wymienia się na świeże np. zaawansowana POChP.

 


Na zmiany restrykcyjne wskazuje:
  • zmniejszona objętość życiowa VC płuc lub całkowita ich pojemność TV,
  • obcięta krzywa wykresu objętości do przepływu

Typ mieszany – bardzo rzadki

W zależności od sposobu pomiaru prędkości, ciśnień i ilości przepływającego powietrza rozróżniamy kilka zasadniczych grup tych urządzeń:
 

Spirometry turbinowe (tzw. turbowenty):


alt

W spirometrze turbinowym strumień powietrza porusza turbinę połączoną z prądniczką. Jeden obrót prądniczki daje ściśle określoną wartość napięcia elektrycznego, która jest przeliczana na przepływ.

Turbowenty są najbardziej skomplikowanymi mechanicznie spirometrami. Posiadają bardzo dużo drobnych elementów mechanicznych, niejednokrotnie wykonanych ze złota, ze względów higienicznych i antykorozyjnych.









 

Spirometry ciśnieniowe (tzw. pneumotachy lub manometryczne)

alt

W spirometrze ciśnieniowym powietrze wywołuje różnicę ciśnień w dwóch różnych miejscach głowicy – za i przed przeszkodą umieszczoną w głowicy. Ciśnienie wywołuje nacisk na sensor, który przekłada tę siłę na wartość przepływu. Również te spirometry wymagają częstych kalibracji tłokową pompą objętościowa, ponieważ elektroniczne sensory nacisku tych aparatów są niezwykle wrażliwe na zmiany ciśnienia atmosferycznego oraz temperaturę!











 

Spirometry termiczne (tzw. oporowe)

alt

Pomiar termiczny polega na monitorowaniu efektu schładzania podgrzewanego czujnika przez opływające go powietrze – wdychane bądź wydychane. W spirometrze termicznym powietrze opływa dwa czujniki. Jeden z nich wykorzystywany jest jako czujnik monitorujący aktualną temperaturę powietrza. Drugi czujnik stanowi element podgrzewany, który poprzez zmianę płynącego przez niego prądu, utrzymywany jest w temperaturze zapewniającej stałą różnicę temperatur między nim samym a mierzonym powietrzem. Im większy jest przepływ masowy, tym intensywniejszy proces chłodzenia oraz prądu wymagany do utrzymania stałej różnicy temperatur. Wartość prądu grzejącego czujnik jest więc funkcją strumienia masy powietrza.









 

Spirometry ultradźwiękowe (nowa technologia!)


alt

Spirometr ultradźwiękowy używa do pomiaru różnicę czasów przejścia fal ultradźwiękowych w oparciu o tzw. efekt Dopplera (ultradźwięki - od 16 kHz do 10 GHz). Fale ultradźwiękowe emitowane są naprzemiennie pomiędzy dwoma czujnikami pomiarowymi. W przypadku braku przepływu gazu czasy przejścia fal ultradźwiękowych są jednakowe w obu kierunkach. Gdy fala ultradźwiękowa rozchodzi się przeciwnie do kierunku płynącego gazu, potrzebuje więcej czasu do pokonania swej drogi niż gdy rozchodzi się w kierunku zgodnym z ruchem gazu. Mierzona różnica czasów przejścia ultradźwięków jest proporcjonalna do prędkości gazu w spirecie. Po uwzględnieniu profilu i pola przekroju poprzecznego spirety elektronika aparatu oblicza objętość strumienia przepływającego powietrza.

Komentarze (0)

Przejdź do strony głównejWróć do kategorii Wiadomości Medyczne

Zobacz nasze nowości

Super hit

Copyright © 1999 – 2024 Red Med Poland Sp. z o.o.
Korzystanie z tej witryny oznacza wyrażenie zgody na wykorzystanie plików cookies. Więcej informacji możesz znaleźć w naszej Polityce Cookies.
Nie pokazuj więcej tego komunikatu